زبان عاطفه ها را چه خوب می فهمی

جهان رابطه ها را چه خوب می فهمی

اگر چه طاقت تاریخ در توان داری

عبور ثانیه ها را چه خوب می فهمی

افق به صبح نگاهت همیشه آرام است

حدوث حادثه ها را چه خوب می فهمی

چو سرو ، سایه ی خود را به باغ می بخشی

تفاوت "من"  و  "ما"  را چه خوب می فهمی

درون کوچه ، تو فریاد  تلخ دورانی

سکوت پنجره ها را چه خوب می فهمی

به فصل سرد جدایی ، تو حلقه ی وصلی

ظهور فاصله ها را چه خوب می فهمی

به شب نشسته و کردار روز را داری

زوال شائبه ها را چه خوب می فهمی

پر از عطوفتِ سبزِ نگاهِ دهقانی

صفایِ دهکده ها را چه خوب می فهمی

تو بر بلندترین قلّه  آشیان داری

نیازِ  بادیه ها را چه خوب می فهمی

تو بر فراز زمان ، خانه ات بنا کردی

مدار عقربه ها را چه خوب می فهمی

چراغ جان ، شرف از دانش تو می گیرد

خلوصِ مدرسه ها را چه خوب می فهمی

بمان همیشه چو خورشید و بی دریغ بتاب

که سرِّ  آینه ها را چه خوب می فهمی

پائیز 1375